Het Wikidata-logo, gemaakt met kleine ledlampjes.

Ik vertrok op woensdag 28 oktober 2015 richting Berlijn. Mijn reis begon in Groningen. Met een Arriva-trein ging mijn reis naar Leer. De reis liep voorspoedig, gezien er toen nog sprake was van een spoorbrug. Daar wachtte een Duitse trein op mij, een nieuwe ervaring. Doordat ik mijn stoel had gereserveerd, had ik geen probleem met het zoeken van een zitplaats. Na een paar tussenstops kwamen we eindelijk op snelheid, en ik was zeer tevreden over de stoelen en de hoeveelheid beenruimte. De eindbestemming van deze trein was Hannover. Het wachten was op de ICE, die mij op volle snelheid naar Berlijn zou brengen. Na 15 minuten vertraging kwam deze aan. Ik was zeer onder de indruk van de luxe van deze trein. De tijd hierin vloog voorbij, waarschijnlijk door de hoge snelheid. ;)

Eenmaal aangekomen in Berlijn was het wel even zoeken. Na een tijdje had ik de bushalte naar het hotel gevonden, wel precies op het moment dat de bus die ik moest hebben vlak voor mijn neus wegreed. Geduldig wachtte ik op de volgende bus, welke mij naar een halte dichtbij het hotel zou brengen. Op basis van origineel onderzoek thuis vond ik na een tijdje het hotel. Het was toen wel even zoeken, de deur naar de receptie stond namelijk niet open en het was niet echt duidelijk hoe dat zat. Na het inchecken was het wachten op mijn kamergenoot Maarten Dammers, zodat we aan onze nachtrust konden beginnen. Er stond namelijk een lange dag voor de boeg.

Op donderdag hebben we eerst flink uitgeslapen. Hierdoor zaten we echter wel met een klein probleem: we moesten natuurlijk wel even ontbijten. Vlakbij vonden we een tentje waar we een degelijk ontbijt kregen voor het late tijdstip. Hierna was het maar een klein stukje lopen naar het kantoor van Wikimedia Deutschland. Hier ontmoette ik, na diverse online chatgesprekken, Lydia Pintscher (de productmanager van Wikidata). Lydia gaf me een rondleiding over de hele verdieping, ik was zeer onder de indruk van de omvang van de organisatie. We waren nog vroeg, dus ik kon nog rustig wennen aan de omgeving.

Later kwamen langzaam mensen binnen, waardoor de middag kon beginnen. De presentaties waren voornamelijk in het Duits en Engels, gelukkig had ik daar persoonlijk geen moeite mee. Later kon je een rondleiding volgen langs diverse tools gemaakt voor Wikidata, dit vond ik minder interessant gezien ik van de meeste al op de hoogte was. Ik gebruikte deze tijd om wat te praten met diverse mensen. 

Toen was het zover: taart! Taart is iets wat de Duitsers goed onder de knie hebben, ook was er genoeg gekoeld(!) drinken om de boel weg te spoelen. Na de taart volgde een videopresentatie (jammer!), maar hierna zorgde Magnus Manske met een paar goede opmerkingen voor een goede sfeer in de zaal. Hierna mocht Maarten zijn project presenteren, wat goed werd ontvangen door het publiek. Lydia hield daarna nog een presentatie, daarna volgde nog een awardceremonie van het Land der Ideen. Hierna was het tijd om wat te eten. Er waren diverse smakelijke kleine hapjes, maar je had daarna niet echt het gevoel dat je iets heb gegeten. Gelukkig was er in de hierna volgende edit-a-thon nog pizza, waardoor de maag toch nog goed gevuld werd. Bij de edit-a-thon kreeg ik, na het aanpassen van de toestenbordinstellingen van mijn leenlaptop, toch nog een flinke bult bewerkingen uit mijn vingers.Later op de avond volgde nog een gezellige pubquiz en het bleef nog lang gezellig. Laat arriveerden we weer op onze hotelkamer, het was niet lastig om in slaap te vallen.

Kantoor van Wikimedia Deutschland.

De volgende dag was opnieuw een dag dat we niet vroeg uit bed kwamen. Na een ontbijt bij hetzelfde tentje gingen we lopend richting het centrum van Berlijn. We wouden via de Joodse wijk lopen, maar er was toevallig die dag weer een bom in de grond gevonden waardoor de hele wijk ontruimd was. Na een tijdje omlopen kwamen we terecht in het centrum van Berlijn. Langzaam kwamen we langs diverse bezienswaardigheden, ook hebben we heel veel van de natuur gezien. Na een stevige wandeling kwamen we weer terecht op het kantoor van Wikimedia Deutschland. Het was inmiddels bijna avond en spraken af om met diverse ontwikkelaars en internationale collega's wat te gaan eten. Eerst bezochten we een volle bar om even iets te drinken, daarna begon de zoektocht naar een geschikt restaurant. Veel gaven per telefoon aan vol te zitten, maar na een tijdje vonden we een Indisch restaurant. Nadat we eerst op een iets koele plek zaten, werden we al snel verhuist naar een warme gezellige plek. Het eten was er heerlijk, vooral de naan met knoflookboter.

Na het eten belanden we in de Zyankali Bar, waarbij de inrichting bestond uit ziekenhuisbedden en bureaustoelen. Het drinken werd hier tevens geserveerd in scheikundige objecten. Na een cola en een heftige cocktail gingen we langzaam terug naar het hotel. Hier duurde het opnieuw niet lang voordat je in slaap viel.


Zaterdag was anders: we gingen vroeg uit bed en gingen voor het hotelontbijt. Hierdoor kreeg ik de beschikking tot yoghurt en ei met spek, hoewel deze niet van hoogstaande kwaliteit waren. We spraken af met de Franse collega's, die ook gisteren bij het eten waren, af en gingen met de metro richting het museumeiland. Hierna moest ik echter al snel richting Hauptbahnhof, daar stond mijn trein weer klaar. Nadat ik afscheid nam van de rest, kon ik nog snel drinken halen bij een drogisterijketen. Toen ik het perron betrad kwam de trein aanrijden. ik kon makkelijk weer mijn zitplaats vinden en de reis kon beginnen. Nadat we in Hannover waren overgestapt, werden we een lange tijd tegengehouden door de politie. Hierdoor was de kans aanwezig dat ik mijn overstap in Leer niet ging halen, waardoor ik mij 1 uur op een verlaten station moest vermaken. Gelukkig bleef de trein in Leer wachten op ons en gingen we op volle kracht richting Groningen.

Ik was zeer onder de indruk van de stad Berlijn en zou ook graag in de toekomst vaker van dit soort reizen willen maken. Graag zou ik Wikimedia Deutschland nog willen bedanken voor de gastvrijheid.